ENIZ GABELJIĆ – Predstavljanje
Eniz Gabeljić je na više načina vezan za muziku – muzičar je, kompozitor, aranžer i producent. Rođen je 1973. godine u Srebrenici, gje je završio osnovnu i Srednju elektrotehničku školu. Muzikom se počeo baviti još u srednjoj školi, svirajući violinu u KUD-u “Vaso Jovanović” iz Srebrenice. Rat ga zatiče u Srebrenici, gdje sa grupom entuzijasta formira bend Sabah2 u kojem je svirao bubnjeve i koji je, uz grupu Apsurd, bio okosnica kulturno-zabavnog života u gradu bez struje, hrane i osnovnih uslova za život.
Članovi grupe Sabah2 su vježbali na akustičnim instrumentima, a najčešće nastupali u srebreničkom Domu kulture, uz ozvučenje i minimalnu rasvjetu napajano agregatom el. energije. Grupa je svirala različite muzičke žanrove, kako obrade, tako i autorska djela od kojih, nažalost, ništa nije ostalo zabilježeno ili sačuvano. Ljetnji koncerti, na otvorenom, bili su izuzetno posjećeni sa po više hiljada ljudi. Obzirom da nisu imali bass gitaristu, ulogu basiste preuzimao je Midhat Mido Taindžić (klavijaturista), muzičar veoma širokog muzičkog obrazovanja koji je svoje znanje i iskustvo nesebično prenosio i na ostale članove grupe. U to vrijeme, pored sviranja bubnjeva, Eniz intenzivno vježba i uči svirati gitaru.
Nakon srebreničke tragedije, 1995. godine, koju klavijaturista Rismet Džananović i gitarista Vahdet Čočić nisu preživjeli, Eniz u potrazi za preživjelim članovima porodice dolazi u Banoviće. U to vrijeme, u Banovićima počinje sa radom Omladinski centar “Pinkland“, koji sa tuzlanskim “Telexom“, postaje glavno okupljalište i pravi rasadnik muzičkih ideja i talenata. Iako bez formalnog muzičkog obrazovanja, kao muzički autodidakt, počinje raditi sa mladima, prvo kao volonter, a onda kao uposlenik centra – rukovodilac muzičke sekcije koja je iznjedrila talente kao što su Enver Lugavić Kice, UNICEF-ov mladi ambasador BiH i finalista prvog muzičkog showa u BiH, “OBN Supernova Music Talents“, Azur Imamović (Divanhana), Jasmin Fajić Faja (Divanhana, Irina i VI, Dum dum) i drugi.
Sa Enverom Lugavićem, Arminom Lugavićem i Mirnesom Omerkićem, Eniz kao član benda Loše vrijeme, nastupa širom regije, kako na raznim gitarijadama i motorijadama, tako i na samostalnim nastupima od kojih bi se mogli izdvojiti koncerti u mostarskom Muzičkom centru Pavarotti, u Bihaću, Orašju, Tuzli, Kladnju, Zavidovićima, Živinicama… Bile su tu i turneja po kampovima američke vojske SFOR-a, itd. U periodu od 7 godina aktivnog bavljenja muzikom u Omladinskom centru “Pinkland“, Eniz je organizator velikog broja rock koncerata na kojima učešće uzima kao ton majstor, gitarista ili bubnjar, a kasnije, u istom centru, pokreće prvi tonski studio u Banovićima.
Nakon prestanka rada Omladinskog centra, 2008. godine. inspirisan neograničenim mogućnostima digitalne tehnologije, otvara vlastiti tonski studio pod nazivom Digiton i formira autorski bend Domavia, koji nosi ime njegovog rodnog grada (naziv za Srebrenicu iz rimskog perioda). Na Bihaćkom festivalu zabavne muzike, Domavia debitira 2008. godine, a godinu poslije, 2009. godine, na istom festivalu osvaja 1. nagradu za najbolji tekst za pjesmu “Imenom nevjera“. U saradnji sa Elvirom Salihovićem, nastaju i prve autorske pjesme benda, spotovi i mnoštvo koncerata. Postava benda Domavia prolazi kroz nekoliko izmjena. Nakon odlaska prvog pjevača, Aldina Čergića, 2013. godine, nastavlja se rad sa novim pjevačem, Nedimom Zukićem (RockStars, Bate Kostića i dr.), nastaju nove pjesme, a poslije Nedimovog odlaska u Njemačku, bend postaje neaktivan.
Skoro petnaestogodišnji rad u tonskom studiju, Enizu je omogućio susrete i saradnju sa velikim brojem muzičara. Također, sudjelovao je na velikom broju autorskih projekata različitih muzičkih žanrova. Saradnja sa živiničkim rock bendom Vrane vrane i njihovom pjevačicom, Nermom Vrabac, u smislu snimanja i produkcije njihovog zajedničkog autorskog albuma, otvara jedno novo poglavlje u muzičkom stvaralaštvu i na rock sceni ovih prostora.
https://www.facebook.com/EnizGabeljic
YT – Domavia – Kao da si tu
YT – Domavia – Moja zemlja
YT – Eniz Gabeljić – Kalajdžijsko oro (traditional)
