BRANKO MARUŠIĆ ČUTURA – Pola veka na rock&roll žici / Self released, 2008 / CD / rock&roll / Srbija
Branko Marušić Čutura je, gotovo, 60 godina na rock&roll sceni Srbije i nekadašnje Jugoslavije. Za njega kažu da je jedini živi rocker rođen još u vrijeme Kraljevine Jugoslavije. Tokom njegovog životnog puta mijenjali su se sistemi i režimi, ali on je uvijek bio vjeran rock&rollu, sve do današnjih dana.
Rodio se 29. jula 1939. godine, a odrastao je u beogradskoj Kosovskoj ulici. Na samom početku muzičke karijere, sa Časlavom Pješčićem, zvanim Ćata, osnovao je duo Kosovac. Duo Kosovac djelovao je u periodu ’59 – ’60 godina. Snimili su dvije kompozicije – jednu Fats Domina i jednu Everly Brothersa. O tom periodu g. Marušić je rekao: “Prestonica je bila podeljena – u elitnim restoranima i kafanama svirali su džezeri, po periferiji narodnjaci, a po parkovima rockeri. Dok smo duetski muzicirali u parku pored Skupštine, u Kosovskoj, ljudi su nas gađali pepeljarama, flašama i teglama, ali smo nekako, ipak, preživeli“.
Branka Marušića Čuturu su gledali u raznim poznatim beogradskim grupama – Alasi, zatim je svirao u Albatrosima, u grupama Dah, Tilt, a kruna njegove muzičke karijere bila je u grupi Džentlmeni, gdje je svirao sa Veliborom Bogdanovićem Bokom, Simikić Mihajlom Mićom, Živoradom Jelićem Žikom i Dragim Jelićem. Pamte se pjesme koje je tada pjevao – “Kuća bez broja”, “Noćna buka”, “Ne dam se”, a naročito, “Slomljena srca” (kojoj je i autor).
Osnivač je beogradske grupe Alasi, 1961. godine. Članovi grupe Iskre prate ga 1962. godine. Svirao u grupi Albatrosi (kojoj su članovi bili sva tri brata Jelić – Rade, Perin tata, kao i Žika i Dragi). Godine 1970., djeluje u drugoj postavia Džentlmena, a članovi su, pored njega, bili i: Dule Banović (Zlatni dečaci), Robert Nemeček (kasnije Pop mašina), Zlatko Manojlović, Miodrag Simikić Mića. Od 1971. godine djeluje u trećoj postavi Džentlmena: Zoran Božinović (kasnije Pop mašina), Zoran Simovski, Dušan Petrović (Generacija 5). U periodu 1973.-1974. godina, osnovao je grupu Dah kojoj je dao ime i veliki hit, “Noćna buka”. Od 1976. godine član je grupe Tilt od koje su, kasnije, nastali Bajagini Instruktori.
Grupa Siluete izvodila je šest njegovih pjesama, a u jednoj od njih g. Marušić pjeva vokale i svira ritam gitaru. Za YU Grupu je napisao 6-7 tekstova (“Šta će meni vatra”, na primjer). Napisao je i kompoziciju “Ekološka himna” koja je četiri godine bila špica Radija 202-ojke. Bio je učesnikom dva BOOM festivala (oba u Ljubljani). Učestvovao na tri festivala Beogradsko proleće, na dva Omladinska festivala (u Subotici). Bio na turneji sa Katarinom Kazeli (a ta turneja je obuhvatila gradove Beograd, Zagreb, Karlovac i Ljubljana). Sa grupom Tilt nastupio je kao predgrupa na koncertu Gary Moorea (Sportska hala Novi Beograd). Svoj prvi samostalni singl izdaje 1975. godine, “Kuća bez broja” (a svirali su mu: Miodrag Bata Kostić, Raša Dželmaš i Žika Jelić – tadašnja postava YU Grupe). Deset godina je svirao na prestižnom beogradskom R&R mjestu – u Domu omladine Beograd (1967.-1977.). I tako dalje, i tako dalje…
Imao sam priliku i čast upoznati g. Marušića. Oba smo bili članovi žirija Belgrade Demo Fest Live 2013 i Belgrade Demo Fest Live 2015. Uvjerio sam se u njegov veliki životni optimizam, svjedočio poštovanju koje ima od strane mlađih muzičara. Album koji ovaj puta recenziram, “Pola veka na rock&roll žici”, dobio sam na poklon od penzionisanog beogradskog novinara sa Radija Beograd 202, Mikija Milivojevića, na čemu sam mu iskreno zahvalan.
Ovog CD-a ne bi ni bilo da se g. Marušić nije potrudio i sam poradio na njegovom nastanku / izdavanju. Pomogli su mu Ana Marušić, njegova kćerka (prateći vokali, dizajn omota albuma) i Duda Bezuha (svirao gitare, pisao aranžmane, snimio cijeli materijal). Iako je ovaj CD objavljen 2008. godine, zavrijeđuje moj osvrt na web portalu barikada.com .
Na primjeru g. Marušića potvrđuje se staro pravilo – samo uporni uspijevaju. Talenat i kvalitet se podrazumijevaju, ali su nedostatni za konačan uspjeh. Uspjeh je kada se za izvjesno vrijeme osvrnete na svoj životni put i spoznate da ste svojim djelovanjem ostavili određenog traga u nečijem sječanju, u općoj kulturnoj sceni na prostoru svog djelovanja. Gospodin Marušić je u tome u potpunosti uspio. Druga je tema da za njega mnogo više znaju u Beogradu, Srbiji, nego u ostatku regije, ali on sa svojim djelom stameno stoji u muzičkim enciklopedijama ovdašnjih prostora. Doprinos Nikole Tesle sveopćem svjetskom dobru nije ništa manji činjenicom da za njega netko nikada nije ni čuo.
Na CD-u “Pola veka na rock&roll žici” nalazi se materijal koji donekle predstavlja presjek muzičke karijere g. Marušića. Naravno, mnogo toga nedostaje – i CD ima svojih prostornih ograničenja. Album se sluša u jednom “cugu”. Muzika je lagana, melodična, nosi draž iz vremena kada se cijenilo lijepo pjevanje i sviranje, a toga na ovom CD-u ima u izobilju. Iako ima i nekoliko covera, oni su ispjevani tekstom na srpskom jeziku. Ne znam gdje se ovaj CD može nabaviti, ali predlažem da putem FB profila kontaktirate samog autora – on će imati pravi odgovor – https://www.facebook.com/chuki9
Branko Marušić Čutura – “Pola veka na rock&roll žici” – 1. Sumrak ; 2. Rock&roll skitnica ; 3. Noćna buka ; 4. Keti ; 5. Idem bilo gde ; 6. Odlazi voz ; 7. Moja priča ; 8. Ne dam se ; 9. Pola veka rock&rolla ; 10. To nije najveće zlo ; 11. Kuća bez broja
Foto: Dragutin Matošević
YouTube – Branko Marušić Čutura – Keti
YouTube – Branko Marušić Čutura – Ne dam se
Recenzent:
Dragutin Matošević
II Tuzlanske brigade 15
75000 Tuzla, Bosna i Hercegovina
